Yıl 1889 Şam. Gerçek bir fotoğraf.
Taşıyan kişi Muhammed adında müslüman bir kör.Taşınan ise Sameer adında yürüme engelli Hristiyan bir cüce. Sameer kalabalık Şam sokaklarında Muhammed’in taşıyıcılığına,Muhammed’de Sameer’in rehberliğine güveniyordu.


Onlardan sadece biri görebiliyor ve sadece biri yürüyebiliyor. İkisi de yetimdi,aileleri yoktu ve aynı evde yaşıyorlardı. Ölene kadar birlikte yaşadılar,Sameer öldüğünde Muhammed onun odasında hep ağladı ve kısa bir süre sonra üzüntüden o da öldü.
Fakirin ezilenin dili dini ırkı olmaz. Dine vatana bayrağa ırkçılığa en çok ihtiyacı olanlar zenginlerdir. Çünkü saltanatlarını bu ezilen sınıfın birleşmesine karşı din dil ırk vatan bayrak en iyi silahlarıdır. Kaderci bir toplum ihtiyaçları olan tek sermayedir.